شمال امروز: يكسال پيش در 25 شهریور ربیع فلاح به عنوان استاندار بيست و یکم به مردم مازندران معرفی شد. با قضاوت های گوناگونی که تا به امروز در مورد عملکرد وی مطرح شده کاری ندارم اما امروز پس از یکسال راحت تر می توان كارنامه وی را مورد تجزيه و تحليل قرار داد.
در مدت 365 روزی که از حضور وی در مسند استانداری مازندران گذشته است اتفاقاتی افتاده که باید مورد بررسی قرار گیرد.ذکر این نکته منطقی به نظر می رسد که انتظارات مردم مازندران از مسئولين استاني و در راس آنها استاندار به عنوان مديريت عالي اجرایی در مازندران، بالاست اما به هر روی، رسانه ها به عنوان نمايندگان افكار عمومي بايد با ارزيابي عملكرد وي، نقاط ضعف و قوت را به مردم و مسئولين يادآور شوند.
در بدو ورود ربیع فلاح به مازندران نكاتي را به وی یادآور شدیم و تصور شد شاید تاثیر داشته باشد. اینک نیز در یک سالگی خدمت ربیع فلاح در استانداری مازندران چهار نکته کلیدی را به وی یادآوری می کنیم .
1- انتقاد دائم از وضعیت مازندران
یکی از مشکلات استان مازندران حتی برخی از مسئولان کشوری این است که تا در جایگاه و مسئولیت قرار می گیرند به جای اینکه بدنبال حل و فصل مشکلات باشند ( مشکلاتی که تا قبل از به قدرت رسیدن قول حل آن را بعد از به دست گرفتن قدرت می دادند) تا مدتها به انتقاد می پردازند که ربیع فلاح نیز از این امر مستثنی نبوده است.
وی بارها و بارها تا می توانست از وضعیت مازندران انتقاد کرد تا بتواند افکار عمومی را به سمت دیگری سوق دهد و با این کار در نظر داشت تا وقت بیشتری برای خود بخرد.
ربیع فلاح مجبور شد برای همراهی افکار عمومی وعده های عجیب و غریب نیز بدهد .
استانداران مازندران در جلسه تودیع و معارفه معاونین سیاسی امنیتی و برنامه ریزی استان نیز عنوان کرد ظرف یکی دو سال آینده چهره مازندران را تغییر خواهم داد.
البته وی گریزی نیز به صحبت های قبلی خود داشت و این بار در جلسه تودیع و معارفه معاون عمرانی استانداری مازندران گفت:برای توسعه استان باید آستین ها را بالا بزنم و اگر نتوانم وضعیت استان را تغییر دهم خودم مازندران را ترک می کنم.
هر چند در این گونه گفته ها تدبیری دیده نمی شود اما به هر روی سوال این است معیار تغییر وضعیت استان چیست ؟ و چه کسی یا کسانی این معیار را مشخص می کند؟
2- روزمره گی آفتی برای استاندار مازندران
روزمره گی یکی از آفت های مدیران است که متاسفانه به نظر می رسد استاندار مازندران نیز دچار آن شده است . فردی که بزعم خویش می خواهد ظرف دو سال وضعیت استان را تغییر دهد حتما می داند که باید در سبک مدیریت تغییراتی بوجود آورد. آنچه بیشتر از هر چیزی در این یک سال احساس شد نوآوری و ابداع نبود بلکه تنها روز مره گی حس می شد . وی باید در سال دوم خدمت، برخی روش های خود را در مدیریت تغییر دهد تا بتواند مدیرانش را به حرکت در آورد .
3- رسیدن به توسعه بدون برنامه!!
از ابتدای ورود ربیع فلاح به عنوان استاندار مازندران، نخبگان و کارشناسان تنها راه موفقیت این تیم را ارئه برنامه روشن و عملیانی برای توسعه می دانستند اما هر چه صبر کردند و تذکر داده اند هیچ برنامه ای برای توسعه استان رونمایی نشد. البته استاندار چند باری اعلام کرد که برنامه ارائه خواهد کرد اما هیچوقت برنامه ای که مشخص باشد استان ظرف مدتی مشخص از یک نقطه به نقظه دیگر خواهد رسید دیده نشد و این کم کاری، باعث شد برخی از نخبگان از وی گلایه مند شوند.
البته با عدم شفافیت در این حوزه، مشخص نشد که باید به آستین های بالا زده استاندار چه نمره ای داد؟
مازندران در مسير رشد و توسعه از رتبه و جايگاه مطلوبی برخوردار نيست و چهره محروميت آن پشت سبزي و طراوت طبيعتش پنهان است.
طبق نظر کارشناسان، در تطبيق و مقايسه وضع مازندران در ابعاد مختلف، با اسناد بالا دستي مثل سند توسعه استان، فاصله زياد وضع موجود با آنچه بايد باشد، را نشان مي دهد که یکی از دلایل این ضعف، نداشتن برنامه ای روشن است.
تقریبا اکثر مردم مشکلات این استان را می دانند: بیکاری جوانان تحصیل کرده، انباشت زباله، نبود زیر ساخت برای استفاده مردم از سواحل دریا ، وضعیت جاده ها و ... . اینک مردم منتظر برنامه و راهکار مشخص از سوی مسئولان اجرایی به خصوص استاندار مازندران هستند.
4- مسامحه با مدیران ناکارآمد :
یکی دیگر از آفت هایی که ربیع فلاح گرفتار آن شده و بسیاری از اهالی رسانه و کارشناسان به استاندار مازندران خرده می گیرند مسامحه و به تعبیر بهتر مصلحت سنجی با مدیران ناکارآمد است .
همه می دانند برخی از مدیران ستادی ،بعضی از فرمانداران و مدیران کل دستگاههای اجرایی در حد و اندازه این استان نیستند اما ربیع فلاح به خاطر روحیات خاص خود، در عزل و یا جابجایی انان مسامحه می کند . این در حالی است که افکار عمومی خواستار عزل این گونه افراد هستند چرا که یکی از دلایل عدم رفع مشکلات استان را مدیران نا کارآمد می دانند.
نکته آخر:
در همت و تلاش و نیت خیر استاندار مازندران شکی نیست قصد تخریب و سیاه نمایی ندارم. تلاش هایی برای استان صورت گرفته که جای قدر دانی دارد اما این جایگاه حق مردم استان ما نیست.
می دانیم همه مشکلات امروز مازندران تنها در این دولت بوجود نیامده است اما برنامه مدون و عملیاتی برای حل و فصل این مشکلات دیده نمی شود . ارائه برنامه برای استان موضوعی است که نخبگان همچنان با چراغی به دنبال آن می گردند.
ربیع فلاح باید شاه کلید قفل های چهارگانه ای که روی نگاه او بسته اند را پیدا کند تا بسیاری از قفل های توسعه یافتگی استانمان باز شود.
رضا تیموری/ عضو جامعه رسانه ای مازندران