روزنامه آرمان نوشت: مثل يك صفحه پازل است كه بايد قطعات را كنار هم بگذاري تا تصوير نهایی آشکار شود. از يك سو فعاليت مجدد پايداري‌ها براي حضور بين اصولگرايان ميانه‌رو و از سوي ديگر سخنان پراكنده و متعدد حلقه نزديك به احمدي‌نژاد، همه و همه این تصوير را شفاف می‌‌كند که قرار است احمدي‌نژاد آماده بازگشت شود. برمي‌گردد تا شايد دوباره یاران قدیمی را گرد هم آورد و دکترین خودش را پی بگیرد، ناتمام‌هایش را به انجام برساند و قول‌هایی که داده و امروز سرانجامی پیدا نکرده‌اند را تعیین تکلیف کند و به دوستدارانش دلگرمی دوباره بخشد.
هماني كه تا ديروز براي غم رفتن از پاستور برایش ناراحت بودند حالا چون گذشته‌اش شده و نفس دوباره گرفته است. مي‌‌‌‌ايستد، دستانش را خم و راست مي‌كند و چون کارگردانان خبره، سخنانش را آهسته و پیوسته و هر از گاهي بلند و موزون می‌گوید. سوال مي‌پرسد و از جمعيت مي‌خواهد همراهي‌اش كنند. فرقي هم ندارد چه جمعي باشد و تعدادشان چقدر است. با شک و تردید می‌نگرند يا از سر ارادت تایید می‌کنند. آخرين جمله او همان جايي تمام شد كه ماموريت دوباره «بهاري»ها را فاش كرد؛ «يك عده از همين حالا منتظر بهار هستند و خوب است كه منتظر بهار باشيد.»
از پايان دولت دهم تا به امروز بيش از يك سال مي‌گذرد. يك سالي كه خالي از هرچه باشد ولي توانسته با وجود تمام سنگ‌اندازی‌های تندروها، آرامش نسبي در جامعه برپا كند. از دانشگاه‌ها گرفته تا فضاي اقتصادي كشور همه و همه با وجود مشكلات و مسائلی كه وجود دارد نسبتا آرام است و مي‌توان همين گام‌هاي اوليه دولت يازدهم را يك شروع خوب براي ادامه راه و البته پايان بهتر دانست. اما به نظر مي‌رسد هرچه جلوتر می‌رویم دولت با چالش‌هايي جدي‌تر از گذشته روبرو شود و تندروها سعی کنند راهي براي بازگشت حاشيه‌ها به اجتماع، سياست و اقتصاد باز کنند تا دوباره آب‌ها گل‌آلود و دوباره به صيادان قهرمان داستان خيالي خود تبدیل شوند.
اما سخنان اخير محمود احمدي‌نژاد بازتوليد مسائلی بود كه تصور مي‌رفت با ميراث به جای مانده از دولت دهم زير آوار سكوت فراموش شود. او دقيقا در زماني كه تصور می‌رفت كه باید گذشته‌ها را فراموش کرد و به آینده امیدوار بود، از ميان سكوت‌ها دوباره قد كشید و حرف زد تا بگويد هستم، بازمي‌گردم و دولت «بهار» رفتني نيست. بهاري كه اگر بنا باشد، برگردد بدون‌شك طراحش را هم با خود خواهد آورد. سخنان او اگرچه به صورت مكتوب يا ويدئويي مبسوط منتشر نشده ولي بنابر كليپ منتشر شده از اين سخنان در سايت حامي بهار، احمدي‌نژاد با هواداران معدود خود حرف‌هاي دلش را اينچنين بازگو کرد: «موضوع بهار از زندگي ما بيرون برود چيزي باقي نمي‌ماند.
تمام روح انساني ما به اميد رسيدن بهار، زمستان سختي‌ها را تحمل مي‌كند وگرنه به خدا كه اين عالم با اين همه غم و درد موجودش قابل تحمل نيست، پس چرا تحمل كنيم.» البته همه‌اش اين نيست و فقط نمي‌گويد كه تحمل نكنيد. احساسات را محور سخنانش قرار می‌دهد تا حرف‌هايش با گوش جان شنیده شود و بر هوادارانش تاثير كند. جايي كه اينچنين ادامه مي‌دهد: «همش عشق به آن بهار و اميد به بهار است كه انسان را زنده مي‌كند. البته در وجود همه اين هست ولو متوجه نباشيم. چون عشق به اينكه يك روز بهتري هم هست، يك شرايط بهتري هم هست ما را زنده نگه داشته و وادار به تلاش مي‌كند.» اين سخنراني وقتي به سخنراني‌ها گذشته او شبيه‌تر مي‌شود كه وجهه ديگر او محور قرار مي‌گيرد.
او از واکنش‌ها به سخنانش می‌گوید و از آنها گله می‌کند: «اتفاقا يكي از نكات اصلي تمركز شيطان، غفلت از بهار است. اينقدر هم كار كرده كه وقتي اسم بهار را مي‌‌‌‌آوري يك عده ناراحت و عصباني مي‌شوند.» احمدي‌نژاد با پايان‌يافتن سخنراني و در جواب به درخواست يكي از هواداران دوربين به دستش براي حضور در انتخابات دور بعدي رياست‌جمهوري پاسخ می‌دهد: «يك عده اتفاقا از همين حالا منتظر بهار هستند و خوب است منتظر بهار باشند.»
اين جمله مهم‌ترين جمله او در اين سخنراني بود كه بي‌گمان پرده از فعاليت مجدد وی و اطرافیانش برمي‌‌‌‌دارد. همان‌هايي كه اكنون در چند جبهه وارد عرصه شده‌اند؛ از نفوذ بين اصولگرايان ميانه‌رو تا تضعيف پايگاه مردمي دولت و اصلاح‌طلبان و شبهه‌افکنی بين نهاد‌ها و دستگاه‌هاي مختلف. پازل انتخابات اگرچه فرصت بيشتري تا تكميل‌شدن دارد ولي می‌رود تا از ابهام و گنگي گذشته خود خارج شود تا بتوان ادعا كرد؛ احمدي‌نژادها هم مي‌خواهند باز گردند.