آمبولانسچی: چرا نامه مینویسید؟
صادق زیباکلام: ما عادت داریم حرفهایمان را روی یخ بنویسیم. نامه که خوب است.
علی مطهری: بههرحال از قدیم گفتند نامهترو خوندم خوب من، اشک چکوندم خوب من، نوشته بودی غمته، غصهخوری عادته، قانون به دادت برسه، یه اقدام قانونی بسه. پس ما میبینیم نامهنوشتن واقعا راهی است که از قبل مانده.
آمبولانسچی: آیا نامه هم برایتان مینویسند؟
علی مطهری: ببینید من البته به سینما علاقه ندارم مگر اینکه در راستای اعتلای اخلاق باشد. ولی بنده میخواهم به شما عرض کنم که توی فیلمهای سینمایی هم اگر دیده باشید وقتی کشتی غرق میشود و آدم خودش را میرساند به یک خشکی و بعد میبیند تکوتنها توی یک جزیره افتاده، تنها کاری که از دستش برمیآید این است که نامه بنویسد و بیندازد توی بطری و پرت کند توی آب. به این حرکت میگویند پرتاب. شما ممکن است هزارتا نامه بنویسی که به مقصد نرسد اما اگر برسد، رسیده است. پس کسی که نامه مینویسد و به آب میاندازد توقع ندارد از آنطرف نامه بگیرد. البته ممکن است بعضیها از آب کره بگیرند که این افراد نامه نمینویسند توصیهنامه مینویسند.
صادق زیباکلام: من معتقدم نامهنویسی یک شغل است. ببینید الان روزنامهها میگویند صلاح نیست فلانچیز چاپ شود. صداوسیما هم میگوید صلاح است که فلانچیز گفته شود یعنی بیا و این چیزی را که ما میگوییم بگو. اما نامه یکچیز شخصی است که جنبه عمومی پیدا میکند. البته دیده شده خیلی چیزها عمومی بوده که جنبه شخصی پیدا کرده و خصوصیسازیاش کردهاند اما نامه یکچیز خصوصی است که عمومیسازی شده. به قول شاعر پاکت بیتمبر و تاریخ، نامه بیاسم و امضا، کوچه دلواپسیها برسد به دست ایشان.
آمبولانسچی: شنیدید که با توجه به حجم نامههای ارسالشده از طرف علی مطهری و صادق زیباکلام به این و آن، جیمیل آیپی آن دو را، بهعنوان اسپم معرفی کرد.
علی مطهری و صادق زیباکلام: هاهاها. خیلی باحال بود.
آمبولانسچی: شنیدید که صندوق پستی شما قفلالکترونیکی شده و نمیشود توش نامه انداخت؟
علی مطهری و صادق زیباکلام: هاهاها. چقدر بانمکی تو.
آمبولانسچی: از اینکه در مصاحبه ما شرکت کردید ممنونیم. آیا دوست داشتید؟
علی مطهری و صادق زیباکلام: نه واقعا. دوست داشتیم جای مصاحبه با هم نامهنگاری کنیم. در انتها هم اگر از حال ما خواسته باشید باید بگوییم ملالی نیست جز دوری.
پوریا عالمی